DAG THEE! TOT IN NEDERLAND!

Vandaag is het nog tijd om te onderzoeken wat de laagste prijzen en mogelijkheden zijn. Ik maak nog een foto van mijn pakket. Tot in Nederland!

Bi Lo chun thee

Met een mega pakket sta ik te wachten in de lobby op mijn gids. Deze spullen gaan alvast die kant op en zullen hopelijk zelfs eerder aankomen dan dat ik zelf thuis ben. Ik laat gewoon het liefst alles invliegen omdat dat het beste is voor de kwaliteit. Als het twee maanden op een schip moet liggen weet ik niet hoe het aankomt in Nederland dus beter wat hogere kosten om de kwaliteit te bewaken.We gaan onderweg Shanhsia. Daar ga ik Bi Lo Chun tea proeven en hopelijk kopen. Dit is het laatste gebied wat ik aandoe voordat mijn gids weer haar eigen weg gaat en ik nog twee dagen afspraken heb in Taipei. We rijden en ik staar door het raam. Ik hou heel erg van rondrijden door dit prachtige land!

hond en husband

Voor ik het weet zijn we bij de boer in kwestie. We komen binnen en zien meteen heel wat prijzen aan de wand. We worden ontvangen door een hele delegatie van allerlei oude dames die erg nieuwsgierig zijn naar mij. De wijze dames bestoken mij met vragen. Mijn gids stelt ze geduldig en ik geef ongeveer eerlijk antwoord. Vragen of ik getrouwd ben liggen in deze afgelegen bergen vaak wat gevoelig; wat doet een dame hier alleen zonder man en ook niet getrouwd maar wel een huis is meestal een showstopper. Dus ik vertel altijd honderduit over mijn hond en husband en probeer dat soort vragen te ontwijken.

DEZELFDE BLAADJES

We ontmoeten de boer die meteen naar de velden wil gaan. Ze hebben niet zoveel tijd want zeggen ze: ‘Wij zijn geen verkopers maar boeren’. Mooie slogan. Hou ik wel van. Ze laten zien dat ze twee variëteiten hebben. En als we in de fabriek komen ben ik verbaasd. Ik zie een machine waar je Longjing mee maakt. Ik dacht dat ze hier enkel de Bi luo chun maakte maar wat blijkt: Van dezelfde blaadjes maken ze beide soorten! Nu ben ik nieuwsgierig naar de smaak. Ze maken hier oolong, zwarte thee en verschillende soorten groene thee dus veel variatie. Het is tijd om te proeven en ik word helemaal gek! Wat lekker! En de één nog lekkerder dan de ander! Ik kan niet kiezen, het liefst gaat alles mee naar Nederland.

EEN MANDARIJNTJE TIJDENS DE ONDERHANDELINGEN

De smaak is goed, nu nog de afspraken. Here we go. Ze willen graag verkopen, dat is al wat. Ze vinden het een heel leuke gedachte dat er helemaal in Nederland mensen hun product gaan proeven. En als ik ze het blikje laat zien waar wij op vertellen waar het vandaan komt zijn ze helemaal enthousiast. Ik denk, dit gaat soepel, voor je het weet zitten we lekker te lunchen met samples in mijn tas. Maar dan wordt het toch nog even ingewikkeld. Ze denken dat ik alle kilo’s nu zo mee ga nemen, maar helaas dat past niet in mijn overvolle koffer. Ik leg hen uit dat we met veel boeren zaken doen. Dat we eerst geld sturen en zij daarna de thee en dat het risico klein is en dat ik ze kan helpen met het verzenden. Ze lijken niet te snappen waarom ik het niet gewoon kan meenemen. Terwijl ik met de oude dames een mandarijntje eet legt mijn gids het uit. Na een kwartiertje zijn we eruit. Mijn gids gaat de begeleiding doen. Komt goed. Ik koop wel een paar kilo thee. Deel opsturen, deel voor onderweg. Gewoon te lekker. Moet wat meenemen. Ik huppel blij naar de auto. Mijn Theemissie in Taiwan is al geslaagd! Zoveel geweldige boeren, verhalen, thee en kennis opgedaan!

Deze blog gaat over No.099 - Bi Lo Chun