NEPAL, WAT BEN JE MOOI!

We stappen in het vliegtuig, nouja meer een soort van horizontale helikopter, en we vertrekken. Al snel merk ik dat het uitzicht geweldig is. Vooral aan de andere kant van het vliegtuigje. Waar ik dus niet zit.. Ik leun een beetje opzij om het uitzicht te kunnen zien, maar dat gaat best lastig in zo'n wiebelig vliegkistje.

Namasté

Een wat oudere man die aan de andere kant van het raam zit wenkt mij. Hij wil dat ik op zijn plek ga zitten. Ik doe ongeveer een seconde bescheiden en schud met mijn hoofd maar daarna zeg ik namasté en vlieg als de wiedeweerga naar zijn stoel. Wat ik zie is niet met woorden te omschrijven. We vliegen langs de gebergtes van Nepal. De toppen zijn bedekt met sneeuw en wat ziet het er hier geweldig uit. Jezus. Ik zucht. Ik kan het gewoon niet geloven zo mooi.

Netwerken boven de Himalaya

Ik staar, en krijg ondertussen een smerig knaloranje drankje aangeboden. Blegh. Maar niets gaat dit magische moment onderbreken. Het lijkt wel een droom. We vliegen met een klein vliegtuig met nauwelijks 20 personen over de Himalaya en het is helder weer. De meneer naast mij merkt op dat ik het geweldig vind en vraagt wat mijn reden van bezoek is. Ik vertel hem snel wat ik doe terwijl ik met een schuin oog naar de bergen staar. Wat blijkt? Deze man zit al 25 jaar in de thee. We wisselen ervaringen uit. En dit blijft leuk, altijd zijn er weer mensen die je leert kennen. Die geven je weer nieuwe adressen en zo groeit mijn thee-netwerk rond de wereld. We wisselen kaartjes uit en na 45 minuten land ik op het kleinste vliegveldje wat ik ooit heb gezien. We stappen uit, krijgen onze koffer meteen mee en lopen naar buiten. Geen hekken of andere onzin, gewoon net alsof je uit de bus stapt.

Wachten op de herkauwer

Nu wordt het weer even spannend. Ik heb geen idee wie mij komt ophalen. Maar ik loop richting de uitgang en een jongeman staat alweer enthousiast te zwaaien, Kiona Kiona! This way. Yes! Wederom gelukt! Fijn! Deze jongen werkt voor de plantage waar ik al thee koop en samen met een chauffeur beginnen we aan het volgende stuk van de reis. Het is ongeveer 4 uur rijden. Ik stap in, doe mijn raampje open, zonnebril op, ik ben in Nepal! En wat ik zie; overal prachtig gekleden vrouwen, kleine hokjes waar iedereen van alles verkoopt, veel ambacht zoals kleding maken, eten koken en verkopen. Wat een kleurrijk land! En druk. Druk! Iedereen sjeest over de weg, toetert en tussendoor zie je ontelbaar veel geiten en koeien. De koeien staan soms op de weg en dan stoppen we. Wachten we net zo lang totdat de herkauwer besloten heeft om weer verder te lopen.

nóg lekkerder dan een ijskoude, bere grote cola

Er rijden hier een soort grote jeeps die fungeren als taxi’s voor de lokale bevolking. Die zitten niet vol, maar echt bom- en bomvol!. Alles en iedereen op elkaar gepropt. Heerlijk om te zien. Je ruikt overal de geur van kruiden en stof. En ik kan niet anders zeggen dan dat ik hiervan geniet. Een heel groot contrast met mijn aankomst in Kathmandu. Dit is een stuk meer mijn voorstelling van Nepal en ook hier kan ik allemaal nieuwe dingen ontdekken. We stoppen bij een klein tentje waar we Momo eten, een soort Nepalese dumpling. Lekker! De kruiden die erbij zitten zijn geweldig! Niet normaal. Nog lekkerder met een ijskoude, bere grote Cola. Dat was in Azië niet echt gepast aangezien mijn gidsen dachten dat suiker de duivel was maar hier hebben we die zorgen niet. We eten lekker en daarna gaan we weer op pad.

ik ken ze net

Nu is alles nog vrij vlak maar al snel gaan we de bergen in. Je ziet alles veranderen. Zowel het klimaat als de begroeiing en de kleuren. En hoe verder we klimmen hoe mooier het wordt. We klimmen zeker twee uur omhoog en de uitzichten worden met de minuut indrukwekkender. Ik zou, als ik mocht rijden, heel hard de muziek opzetten, alle ramen open en dan keihard meezingen. Maar ik ken ze net hè, maar niet doen ;).

poging tot 

We arriveren en de eigenaar van de theeplantage en het bedrijf staat al op mij te wachten. We lopen meteen de plantage op. Prachtig. De plukkers zijn nog aan het werk maar zijn bijna klaar aangezien het al bijna 4 uur is. Alles wordt met de hand geplukt. Ik maak een paar prachtige foto’s en dan lopen we langzaam door de theevelden naar mijn hotel. Er is hier net een hotel gebouwd. Anders had ik in een basic gasthuis moeten slapen maar dit is best oké! Deze Nepalezen doen een poging tot een Europees hotel en ik ben er al heel blij mee. Een douche en wifi, mijn dag kan niet meer stuk.

biertjes met vogelspotters

Ik heb nog een interessant gesprek met de eigenaar van de theetuin. Bereisde man en bezit heel veel kennis en hij vindt het een feest om te delen. Ik heb het weer getroffen! Hij vertelt me dat hij het wel heel erg druk heeft de komende dagen dus niet met mij kan avondeten. Ik ben hier wel blij om want heb nog heel wat werk te doen dus kan ik heerlijk bijwerken en ondertussen een beetje uitrusten. Want gesprekken voeren hier kost altijd veel energie. Omdat je veel leert, veel vragen hebt en ook nog dingen wil delen. Dus nadat de eigenaar is vertrokken ga ik op een bank in de “lobby” zitten en bestel eten. Roti en curry met rijst en groentes. Ziet er goed uit. Na het eten komen er wat groepjes mensen binnen. Ik word door 1 van de groepjes uitgenodigd voor een biertje. En ik kan je zeggen, na zolang alleen is het al snel gezellig. Deze kerels reizen de wereld rond om vogels te spotten en kunnen er alles over vertellen. We lachen, drinken bier en hebben filosofische gesprekken. Heerlijk. Ik ga na paar biertjes (en dat zijn hier mega flessen) naar boven. Wil nog even voorbereiden voor morgen en alles klaarzetten. Ik ga in bed liggen en luister naar de geluiden. Veel dieren geluiden, koeien die loeien en honden die uren achter elkaar blaffen. Maar voor mij is het heerlijk! Ik dut langzaam weg en heb zin in morgen!

Deze blog gaat over No.018 - Himalaya Gold