Ik ben blij dat ik hier wat langer ben. De stroom informatie is zo minder groot en het tempo ligt hier lager. Dus gedoseerd alle vragen stellen. Fijn. Iets meer geduld hebben.

shin, sen, ban...

Onderweg, in Japan, met mijn Japanse theemeester. Ik zit naast hem in de auto en ik probeer hem te vragen wat het verschil is tussen shincha, sencha, bancha, gyokuro etc. is en hij weet alles te beantwoorden. Ik leer hoeveel oogstmomenten hier zijn en dit gebied kent meerdere oogsten. Deze man heeft heel veel kennis maar is wel behoudend. We rijden door het theegebied Uji en het valt mij op dat het niet heel grote velden zijn. De meesten zijn klein en liggen laag. Wel zijn ze allemaal goed onderhouden en zien ze er geweldig uit. Geen blaadje steekt uit of wijkt af, overweldigende Japanse precisie. 

THEE VAN THUIS

Het is een lange dag geweest, maar hij is nog niet klaar. De theemeester heeft mij uitgenodigd om in zijn huis thee te komen drinken. Wie wil dat niet? Thee drinken bij een theemeester in Japan! Kom maar op! Mijn theemeester woont in een soort Japans tempeltje en de vrouw des huizes verwelkomd mij met een vers gezet kopje groene thee. We eten zoete snoepjes bij onze hartige groene thee. Even is iedereen stil. Niet ongemakkelijk is dat hier. Juist wel mooi. 

LEVEN ZONDER HUMOR

We stappen terug in de auto en de theemeester brengt mij naar mijn hotelkamer. We rijden langs een supermarkt en omdat ik erg nieuwsgierig ben wil ik even naar binnen. Ik ben echt gek op supermarkten in andere landen maar dit slaat alles. De meest lekkere dingen in de schappen en alles is ubervers. Zo is boodschappen doen wel leuk! Ik vraag of de sushi lekker is hier, gids kijkt raar, dus ik denk, zie je nu wel, sushi in de supermarkt kan niet, terwijl hij zeker 4 bakken in zijn mandje doet. Haha. Dus. Wel lekker dus. Ik neem ook twee bakken. En wil eigenlijk alleen al voor de verpakkingen en de vormgeving alles meenemen. Staat raar. Vooral omdat ik op rieten matten slaap, ga je niet een godsvermogen aan dingen uitgeven die je niet wil eten alleen maar naar wil kijken. Toch is het de eenvoud die het hier mooi maakt. Iedereen leeft heel behouden. Doet wat nodig is, nooit dringen, nooit onnodige dingen doen. Dit houdt in ook geen grappen bijvoorbeeld. Is best raar. Leven zonder humor. Niet saai. Gewoon eenvoudig en mooi. 

EERST WASSEN VOORDAT JE IN BAD GAAT

Nu ga ik naar mijn kamer. Die zo leeg is dat ik niet weet of dit heel fijn is of heel vreemd. Meestal is er natuurlijk ook een bureau, bank en een stoel. Dat heeft deze kamer niet. Vreemd maar wel heerlijk. Ik richt mijn kamer in met mijn spullen. Alles netjes zetten. Contrast met hoe ik anders ben in hotelkamers. Flikker meestal alles uit mijn tas en klaar. Nu al aan het veranderen door Japan. Ik besluit meteen maar het bad ritueel te gaan uitproberen aangezien ik al 24 uur in dezelfde kleding rondloop. Je komt de ruimte in met kleding. Die doe je in een mand. Dan kom je in de volgende ruimte, waar je kan douchen. Overal staat sop en daar wordt ook heel veel van gebruikt. Iedereen wil heel schoon worden voordat we in bad gaan. Ik sta hier zeker met 10 andere dames, iedereen Japans. Voelt niet vreemd. Terwijl dit in theorie wel ongemakkelijk aan kan voelen is dit niet het geval. Daarna stap ik in het heldere water. Heel lekker warm. Ik pak net als de rest van de dames een teiltje en laat het heldere water over mijn lijf heen lopen. Ontspannen stap ik na half uur weer mijn kamer in. In Kimono. Die doe je na het badderen aan. Ik kan hier wel aan wennen. Kom totaal tot rust. Niet vergeten dat ik morgen gewoon weer aan de slag moet ;). 

TAFEL ZONDER POTEN

Ik sluit mijn dag af met een thee die ik voor mezelf zet aan de tafel zonder poten. Zittend op de grond terwijl ik op de rivier uitkijk. Daarbij eet ik heerlijke sushi uit de supermarkt. Ik denk dat ik hier wel aan kan wennen. Sterker nog, ik moet hier niet teveel aan wennen anders wil ik hier nooit meer weg.