EEN BUIGING VAN EEN THEEMEESTER

Altijd spannend om de persoon te ontmoeten waar je een week mee gaat reizen. Heb je maanden mailcontact met iemand, misschien wel 100 mails over en weer en sta je op de afgesproken plek op de afgesproken tijd aan de andere kant van de wereld.

het went nooit...

Taiwan heeft uiteenlopende theesoorten waar ik allemaal nieuwsgierig naar ben, dus mijn gids heeft een prachtig schema opgesteld waar ik al mijn wensen in heb gepropt. Gewapend met cadeautjes (uiteraard iets wat klein en licht is. KLM is lief voor me, maar dozen met geschenken vinden ze niet goed) en mijn gloednieuwe camera loop ik naar beneden. Altijd spannend om de persoon te ontmoeten waar je een week mee gaat reizen. Heb je maanden mailcontact met iemand, misschien wel 100 mails over en weer en sta je op de afgesproken plek op de afgesproken tijd aan de andere kant van de wereld. Precies op tijd komt er een klein, lief dametje aanlopen: 'Hi, I am your guide for this week',  YES! Dit blijft grappig en went nooit. De wereld is o zo groot maar dan toch ook weer heel klein.

met je ovenhandschoen achter 't stuur

Mijn gids is een paar jaar jonger dan ik en daardoor ook erg flexibel ingesteld wat voor een gids heerlijk is. The driver (moeder van gids maar we noemen haar driver (?!) ) is klein van stuk en drives like crazy. Ze doet, voordat ze gaat rijden, een soort ovenhandschoen aan en schuift de stoel helemaal naar voren tot haar neus tegen de voorruit zit en haar bril voor op haar neus. En gassen maar,  want 'driver' houdt van doorrijden. Sjezen met flink hoge snelheid over de wegen van Taipei. Ondertussen krijg ik landkaarten, schema’s en een 'rose apple'. Driver heeft ook de catering voor haar rekening genomen merk ik gedurende de dag, inclusief de trekjes van een feeder... Ik zit in een auto met twee dames op weg naar mijn eerste theeboer in Taiwan. YES! Driver is naast moeder, chauffeur en cateraar ook geleerd thee-dame! Naast de snackjes zal ik ook vast veel thee kennis gaan ontvangen! 

school en fabriek in één

Na een dolle rit door de bergen komen we aan in Pinglin. In dit gebied ga ik leren hoe ze hier thee verwerken in de fabriek. Dit gebied staat bekend om Pouchong Oolong. Een groene Oolong die ik nog niet zo goed ken dus ik sta te popelen om hier meer over te leren. Dit doe ik bij een leraar die voor de overheid werkt en bergen kennis heeft. Mijn gids is ook de tolk dus ik kan de hele dag alles vragen wat ik wil. De school is ook een fabriek waar je als Taiwanees kan leren hoe je thee moet verwerken en hoe je dit proces kan verbeteren. Bedoeld voor de lokale bevolking, maar door mijn contact heb ik de eer dat de leraar zijn verhaal vandaag vertelt voor deze enthousiaste leergrage thee-inkoper uit Nederland.

gevaarlijke sprinkhaan

Als ik aan hem mijn verhaal vertel is hij ontroerd en vertelt mij dat hij het bijzonder vindt hoe ik alleen op pad ga om echte verhalen, lekkere thee en theeboeren op te sporen terwijl ik leer hoe ik thee moet bereiden om hem lekker te laten smaken. We drinken samen thee in een slecht verlicht kantoor en slurpen zacht van een thee die zo zoet is en zo zacht dat ik even helemaal wegdroom. Ondertussen wordt dit magische moment onderbroken door de grootste sprinkhaan die ik ooit heb gezien. Op mijn tas... Euh ik bedoel IN mijn tas. Zo groot als mijn hand! Uiteraard wil ik veel foto's maken van de waanzinnig lekkere thee die voor mij stond, dus ik vroeg of ik het beest weg kon jagen. De mannen zeiden: 'Nee is een gevaarlijke soort, je moet wachten anders steekt hij je en moet je naar het ziekenhuis'. Oke. Geen foto's van mijn eerste heerlijke Oolong thee in Taiwan. 

thee test

We schuiven weer aan de theetafel en mijn leraar voor vandaag begint te bereiden en vertellen. Hij begint pijp te roken, veel pijp te roken. Yes, daar gaan we weer. Ik krijg een thee en moet hem omschrijven. Achteraf blijkt dat hij mij aan het testen was, maar deze keer had ik het helemaal niet door want ik werd verrast door wat ik voor smaken in die thee waarnam. Tonen in de zwarte thee die ik niet eerder proefde, zo zoet en rond met een heerlijk kaneelachtig aroma en een prikkelende peperige afdronk. Ik liet me weer eens helemaal meeslepen in een fantastische thee. Als ik klaar ben kijk ik op en zie dat mijn leraar een buiging voor mij maakt. Euh. Ik sta ook op. Maak een buiging en vraag mijn gids waarom we dit doen. Hij is onder de indruk van mijn proefkunsten zegt mijn gids. De leraar wil mij graag een verdiepende training in thee geven. Dus de eerste test zit erop zonder dat ik hem doorhad. En ook nog lekkere thee gedronken ;)  Kom maar op!

Deze blog gaat over No.092 - Dong Ding